De Dagen van Stormkind

poëzie en proza

Ik hou eigenlijk nog het meest, schreef de Vlaamse dichter Herman DeConinck, van een groep woorden die zich samen plotseling bijzonder intiem gaan voelen en zeggen: laat ons nou maar altijd bij elkaar, er hoeft er geen meer bij te komen. Ik herken dat soort liefde: het is de bron van de poëzie en proza die ik in de afgelopen twintig jaar geschreven heb. Dat begon rond de eeuwwisseling met mijn allereerste weblog. Veel ervan ben ik kwijtgeraakt, maar wat er nog is, staat hier. Samen met wat nieuw werk. Geniet ervan, en deel het als je daar zin in hebt.

Opluchting

Op tv was het woord aan een dode zoon, zo geloofden alle aanwezigen. De sleutels van het hemelrijk waren in handen van het Amerikaanse medium Char. Haar stem had dat priemend aardige van Amerikaanse theekransjes, het denderde maar voort. In de achtergrond overwoog ik...

Letters

‘The heartwood of typography,’ schrijft dichter-typograaf Robert Bringhurst, ‘is calligraphy – the dance, on a tiny stage, of the living hand.’ Vrijdagochtend, typografieles. Mijn eerste danspasjes strekken zich voor me uit. Barbapappa, schrijf ik....

Duwen

We lopen langs een muur van maïs, op zoek naar een uitzicht. Mijn lief en haar zus H. Mijn schoonmoeder zit in een hoekje van de rolstoel gekropen. Ik duw haar. Overgeconcentreerd. Ik kan zo weinig doen dat dit ene ding foutloos moet. Steentjes zijn hobbels. Een...

Zeepkist

M. en ik, we vonden dat we maar eens moesten gaan sporten. Het uitzakkend lijf, de ontstressing – dat soort argumenten. Drie weken geleden begonnen we met skwasj. Een slechte zet. Mijn lijf was een zeepkist op de grand prix van Monaco. Misselijkmakend, ook in de dagen...

Rollenspel

Honderden, honderden meters grasland. Een lucht als een schets. Wit en vaalblauw. Veertien mensen spelen voor stippeltje tegen de horizon. We zijn een uitzondering in dit landschap. Familieweekend in Drenthe. Mijn moeder is 65 geworden en we spelen boerengolf. E. van...

Slecht nieuws (reprise)

Losse schroeven. Mijn lief gaat haar moeder verliezen. Maanden, hooguit. Weken misschien. Hoe lang het duurt voor botten kapotgaan, pijn zich losworstelt van morfine, de adem stokt. Daarom: losse schroeven. Naast staan.