door stormkind | Mrt 20, 2016 | poëzie
vrij naar ‘Domweg gelukkig in de Dapperstraat’ van J.C. Bloem Zie je, ik kwam je meer dan tegen. Maar dan: wat is verliefd zijn van mijn kant? Een open hart, ter grootte van mijn hand. Een enkel woord dat we niet zwegen. Geef mij de krassen en de...
door stormkind | Apr 13, 2015 | poëzie
Zo verdwaald als een vogelzwerm lukraak om zichzelf heengeweven onafgesproken om de wind heen danst en valt en lacht — ze zeggen niets, ze verhalen, ze beschrijven rondjes om de lege plekken in de lucht, van zichzelver dan van ander — Zo ongeveer bewegen zich mijn...
door stormkind | Feb 22, 2015 | poëzie
Hier ben ik omdat haar laatste kamer last van dunne muren heeft en winterkou geen vat mag krijgen op haar oude botten. Ik schroef en zaag aan haar behaaglijkheid. Hier zal ze nog wonen met het uitzicht op haar oorlog, mijn vader, dertigduizend kruiswoordpuzzels, Jezus...
door stormkind | Dec 24, 2012 | poëzie
Zullen we zomaar eens de meetlat vergeten? Plaatjes in de prullenbak. Laten we de stelligheid lichtzinnig overschilderen met het woord misschien. We keren op geen schrede terug bijten ons nergens in vast. Als vogels vliegen we geen seconde achteruit. Niet verder...
door stormkind | Nov 4, 2012 | poëzie
stijf van angst en kort van armen tegen beter weten wachtend alle woorden weggesproken zo zitten zij in de regen van hun voorbije liefde alleen nog lege ruimte om kort in te verblijven rusteloos ← Loop Voorstel...
door stormkind | Nov 2, 2012 | poëzie
opgestaan de vlakte op zo hard ik kan nog harder en na vijftig bokkensprongen ben ik buiten adem en ren door stip in zand, plek met zon losgewoeld en doorgebrand hier is geen tijd om stil te staan ← In memoriam: Geert Peeters Verlatingsangst...